تلفن همراه به سرعت در افغانستان رو به گسترش است و بر اساس آمار رسمی، حدود سه میلیون افغانها از این وسیله ارتباطی استفاده می کنند. اما آنچه در این میان بیشتر جلب توجه می کند، نقش موبایل در روابط مخفیانه دختران و پسران جوان در این کشور است.

بیشتر خانواده های افغان با داشتن موبایل برای فرزندانشان، به ویژه برای دختران مخالفند، ولی با توجه به ارزان بودن سیم کارت و گوشی موبایل، اکثر جوانان بشکل واضح یا پنهانی موبایل دارند.

موبایل توانسته روابط دختر و پسر را در جامعه سنتی این کشور، همیشه ممنوع بوده و از پنهانی ترین روابط پنداشته می شد، توسعه بدهد و شکل دیگری از روابط بین دختران و پسران را ایجاد کند .

دختران افغان که تا چند سال پیش از کوچکترین امتیازهای اجتماعی محروم بودند، چندسالی است که به اجتماع بازگشته اند.

سوسن یک دختر جوان دانش آموز در شهر هرات است. او خودش موبایل ندارد، ولی می گوید بیشتر دوستانش موبایل دارند و بعضی از آنان این وسیله ارتباطی را از دوست پسرشان هدیه گرفته اند و بیشتر برای ارتباط با دوست پسر خود از آن استفاده می کنند.

"موبایل ممنوع"

مرضیه در یکی از مکاتب (مدرسه های) دخترانه هرات معلم است. او می گوید در مکتب های دخترانه، همراه داشتن تلفن همراه ممنوع است، اما بعضی از دانش آموزان، به طور پنهانی موبایلهای شان را با خود می آورند و بعضی از آنان حتی در مکتب هم با دوستان پسرشان صحبت می کنند و حتی به دخترانی که دوست پسر دارند ولی موبایل ندارند، موبایل خود را قرض می دهند تا آنها بتوانند تماس بگیرند.

ناهید که در صنف (کلاس) یازده درس می خواند، می گوید موبایل را برادرش به عنوان پاداش سوم نمره (شاگرد سوم) شدن برای او خریده است.

او می گوید از موبایل خود برای تماس با دوستان و هم صنفی ها و ارتباط گرفتن با خانواده استفاده می کند.

ناهید می گوید دوست پسر ندارد، اما تایید می کند که بیشتر اس ام اس هایش، حاوی مطالب و شعرهای عاشقانه است.

پسران

پسران در این میان، وضعیت متفاوتی دارند، آنها در روابط اجتماعی مستقل تر و بی پروا تر هستند.

آنها ترس زیادی ندارند که کسی متوجه شود دوست دختر دارند و با موبایل با دوست دخترشان تماس می گیرند.

یکی از پسران جوان که خود را مجید معرفی کرد، می گوید در طول بیست و چهار ساعت حداقل بین یک تا یک و نیم ساعت با دوست دخترش صحبت می کند.

با اینکه روابط برای پسران ساده انگاشته می شود و بیشتر پسران حتی بیش از یک دوست دختر دارند، ولی دختران کوشش می کنند تا همین رابطه را هم تا حد ممکن، مخفی نگهدارند.

هنوز هم اکثر خانواده ها حاضر نیستند برای دختران شان تلفن همراه بخرند. عبدالعظیم یکی از کسانی است که مخالف داشتن تلفن همراه برای دختران است.

او می گوید با اینکه به دخترش که در دانشگاه درس می خواند اعتماد کامل دارد، ولی به دلیل اینکه هنوز فضای اجتماعی در افغانستان، به صورت مطلوب آزاد نیست و فرهنگ استفاده درست از مو بایل، به گفته او جا نیفتاده است، او حاضر نیست برای دخترش تلفن همراه بخرد.

با وجود آزادی هایی که در پنج سال اخیر در افغانستان به وجود آمده و تغییرات چشمگیر وضعیت زنان و دختران، ارتباط گرفتن با جنس مخالف، هنوز در این کشور یک تابو پنداشته می شود.

Regards

Tacagency-Jornalist

Zafar Ali Alizada , Afghanistan, HRT

+93 (0)77-313-4661